من همیشه دوست داشتم یه دختر داشته باشم دیگ نزارم بچه دار بشم.. همیشه از بچگی احساس تنهایی میکردم چون خواهر نداشتم و داداشام خیلی اذیتم میکردن همیشه دعوا،همیشه تنها تو اتاقم بود بعضی وقتا یک سال باهم قهر بودیم...وقتی ازدواج کردم راحت شدم حتی ارامش گرفتم دیگ زیاد عصبی نبودم
الان باردارم و بچم پسره از اوایل بارداری سعی کردم با این قضیه کنار بیام و به روی خودم نیارم اما هنوزم ته دلم میگم کاش دختر بود..یجورایی میترسم دوباره اتفاقای گذشتم تکرار شه😔پیش خودم میگم خودمو بدبخت کردم تازه زندگیم مثل ادم شده بود انقد درد میکشم الان میگم کاش دختر بود ارزش درد کشیدن داشت
البته اینا همش تو دلمه به کسی نگفتم و خیلی سعی کردم باهاش ارتباط بگیرم یه مدت خوبم ولی تا یذره اذیت میشم پشیمون میشم
