دخترم خیلی خودش و کش میاره

ناحله الجسم ینی نحیف ودلشکسته میری♥        جوونی اما مادر پیری،بهونه ی سفر میگیری♥                باکیه العین ینی بارون غصه ها میباره♥                          چشای مادر ما تاره دیگه علی شده بیچاره♥                  منحده الرکن ینی توان برات نمونده بانو♥                     کی قلبتو سوزونده بانو کی بالتو شکونده بانو♥            معصبه الراس ینی بستی سری رو ک پردرده♥                رنگ رخ تو مادر زرده تو کوچه کی جسارت کرده♥                                                            جوری لگد خوردی ک نمیتونی بلند شی از جات♥            جای غلافه رو با زوهات داری میری کنار بابات♥ هیچکسی ای وای من نگفت تو کوچه ب اون کافر ♥ نزن زن رو جلوی شوهر بمیره زینبت ای مادر♥ وای مادرم

خونه ی ما دورِ دوره ، پشت کوه‌های صبوره پشت دَشتای طلایی پشت صحراهای خالی خونه ی ماست اونورِ آب  اونورِ موجهای بی تاب پشت جنگلای سروه توی رویاست،توی یه خواب،پشت اقیانوسِ آبی پشت باغای گلابی اونور باغای انگور پشت کندوهای زنبور خونه ما پشت ابرهاست اونور دلتنگیِ ماست تهِ جاده های خیسه پشت بارون پشت دریاست💖💖💖💖💖💖💖بودنت هنوز مثل بارونه تازه و خنک و ناز و آرومه حتی الان از پشت این دیوار که ساختن تا دوستت نداشته باشم اَتل و متل بهار بیرونه مرغابی تو باغش میخونه باغ من سرده همه ی گلاش پژمرده دونه دونه بارون بارونه...بارون بارونه...بارون بارونه...بارون بارونه دلم تنگه پرتقال من گلپر سبزه قلب زار من منو ببخش از برای تو هرچی که بخوای میارم اَتل و متل نازنین دل زندگی خوب و مهربونه عطر و بوش همین غم و شادیه کوچیک و بزرگمونه.💖