داشتم به زندگیم نگاه میکردم دفتر زندگیمو قدم میزدم
دیدم چقدر چیز ها از دست دادم بدست آوردم از دست دادم چقد افسوس ها هست که باید بخورم چقدر افسوس ها بود که با ید می خوردم وتو جه نکردم چقدر به چیز های سطحی بها دادم چقدر اشتباه کردم چقدر افسوس گذشته و نگران آینده بودم و همه اینها باعث شد زمان حال از دست بدم
اوم
چرا دفترزندگی انگار از یک صفحظ کپی زدی ، بااین تفاوت ک هرروز ی نفر از پشت خنجر میزنه
فدای سرت
تو گذشته نمون
زندگی خطی و یکنواخت نیست.
زندگی سفریه که تو راش پنچر شدن لاستیک داریم، تموم کردن بنزین داریم و همچنین مناظر با شکوه هم گاهی می‌بینیم.
شاید راننده نباشیم ولی خواننده هستیم؛ با تفاسیر خوشبینانه‌تر زندگی رو میشه خوند و تفسیر کرد
