من نمیفهمم چرا بابام فکر میکنه بیشتر از خودم نگرانه بچمه؟درسته ی جاهایی بیشتر از من حالیشونه ولی نه همیشه...ی جوری رفتار میکنه که حس بدی نسبت ب خودم میگیرم... انتظار داره اصلا وقت نذارم واس خودم و همیشه پیش بچه باشم... و از خوش شانسیم من خونه بابامینا زندگی میکنم واسه همین نمیدونم چطور ترییتش کنم.مثلا من ی چیزیو ممنوع میکنم ولی بابام بهش همونو میده یا دخالت میکنن تو اینکه بچه چجوری بخوابه حتی یعنی عملا من هیچ نقشی ندارم.
نزدیکی همین معایب رو داره،،شتر سواری دولا دولا نمیشه هم دخالت میکنن و هم هم محبت و کمک‌تو نگهداریش
خب با بابات ب نقطه مشترک برسین
مثلا بگو بابا من میگم براش پفک نخر اما تو همش میخری
پس بیا و فقط روز پنجشنبه بخر
مثال بوداا چون اگر بخوای فقط حرف تو باشه و یا فقط حرف بابات تا روز قیامت هم ب تفاهم نمیرسین مگر اینکه یکسری تصمیمای مشترک بگیرین
عزیزم خونه مشترک داشتن این دردسرا رو داره و بچت هیچوقت اونجور که میخوای نمیشه
واقعا کارت سخته بچه اینجوری دو تربیته میشه مثل بچه دختر عمه من یه بچه لوس و سرکش که داد و بیداد و فحش از دهنش نمیفته الان یکم رفته مدرسه بهتر شده
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
41 ثانیه پیش
44 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز