من متوجه حرفتون شدم. پسرای منم همینن. این با یه کم سختی و تلاش جبران میشه. مثلا پسر من خیلی پول گم می کرد و خراب می کرد. از وقتی برای پولش کار می کنه، خییییلی تلاشمی کنه نگهش داره. یا مثلا چهار سالش بود خیلی دلش تیرکمون میخواست. براش نخریدم. بعد یه مدت خودش با چوب و کش درست کرد. الان تیرکمونهایی درست می کنه دیدنی.
چیزهای اینجوری. این که مدام یه اتیکت رو بر اساس حرف دکتر و جامعه و ...به بچه بزنیم و تمام مشکلات کودک رو مربوط به اون بدونیم اشتباه هست. من خودم بیشفعال عدم تمرکز شدیدم. مادر که شدم مجبور شدم با این مشکل مبارزه کنم تا از بچه مراقبت کنم و تا حدود زیادی موفق شدم. برید صحبتهای مجتبی شکوری رو گوش کنید که خودش بیشفعال بوده.
علامه طباطبایی نویسنده تفسیر المیزان تمرکز خیییییلی پایینی داشتند. به جایی میرسند که یه متن رو بدون نقطه مینوشتند و بعد نقطه ها رو میذاشتند.کاری که آدم معمولی یه خط هم نمیتونه. دلیلش هم فقط اینه که قدیم مقایسه نبوده. به هر کودکی مطابق توان خودش فرصت میدادند. نه مثل الان .
با این لحنی که با من صحبت کردید لازم نبود براتون این توضیحات رو بدم، ولی به خاطر کودکتون اینا رو گفتم