سرکوب یا اطفای میل جنسی موجب شکوفایی نمی شود و بلکه برعکس باعث بروز مشکلاتی می شود. یکی از باورها در برخی از تفکرات اینست که میل جنسی را عنصری پلید معرفی و توصیه به سرکوب آن دارند و معتقدند میل جنسی مانع از تفکر و پیشرفت است و با سرکوب ان می توان موجب پیشرفت یا شکوفایی ذهن در سایر زمینه ها شد. برخی از گروهها نیز بر اساس همین تصور از مسایل جنسی گریزان هستند و با سرکوب میل جنسی تلاش می کنند تا در سایر زمینه ها پیشرفتی حاصل کنند. برخی از تفکرات نیز معتقدند تا زمانیکه میل جنسی ارضا نشود قدرت تفکر در سایر زمینه ها نیست و لذا معتقدند باید در هر شرایطی میل جنسی را ارضا کرد تا فکر بتواند با رها شدن از فشار میل جنسی در سایر امور پیشرفت کند. اما من معتقدم نه سرکوب میل جنسی کمک به شکوفایی فکر می کند و نه ارضا کردن این میل سرکش به هر شکلی.
میل جنسی مانند سایر امیال در وجود آدمی باید به درستی مورد توجه قرار گیرد و به حد نیاز ارضای جنسی صورت گیرد. این میل یک میل طبیعی است و باید به آن به درستی توجه کرد. بهترین شکل ارضای میل جنسی نیز همانگونه که بارها گفته ام از طریق ازدواج یا ارتباط عاشقانه یک زن و مرد و سرمایه گذاری عاطفی است که دو نفر برای هم می کنند. در واقع ارضا زمانی کمک کننده است که آرامش درون را ایجاد نماید و از نظر روانی سبب آرامش فرد شود و چنین آرامشی زمانی رخ می دهد که فرد نسبت به شریک جنسی اش عشق داشته باشد و با تمام وجود خود او را دوست داشته باشد. در چنین صورتی است که میل جنسی به درستی ارضا شده و زمینه شکوفایی فکر و اندیشه را فراهم می سازد و باعث پیشرفت فرد می شود.
