سلام من شما و روحیات رو نمیشناسم
تجربه الانم اینه، تحصیلات خیلی مهم نیست😁
البته قطعا ذهن من یکم سوگیری داره.
سه تا نکته میگم، جسارت به شما نمیکنم، چون اصلا نمیشناسم
1) من یه دوستی دارم فوق لیسانسه، شغل خوبی هم داره، اما چون از بچگی با هم بزرگ شدیم میدونم درس براش ارزش نیست. فوق دیپلم علمی کاربردی اون زمان با سوابق تحصیلی رفت، تهران هم نه، یه شهر بسیار دور، بعد کارشناسی آزاد یکی از شهرهای حومه چند سال بعد خوند، بعد هم ارشد رفت یه استان دیگه یه رشته پایین ازین چراغ سبز ها که هر کی شرکت میکرد قبول میشد،ارشد هم گرفت.
فقط برای اینکه ارشد داشته باشه.
این آدم نباید رو تحصیلات زوم کنه و بگه من ارشد دارم
۲) یکی از اقوام من، تاجره. تاجر خیلی خیلی خفن. این بنده خدا تو خانوادش حیف شد چون همه عشق تحصیلات بودن اینو دور از جون آدم حساب نمیکردن. الان نزدیک ۶۰ سالشه، بسیار بسیار موفق و شاده. ازدواج نکرده اما از نظر من هر کسی با این ازدواج میکرد خوشبخت عالم میشد. بقدری لارج، دست و دلباز و خوش صحبته کیف میکنی.
۳) شوهر خواهر من پزشک متخصصه. البته که خواهرم هم همینطوره. چند تا برادرن، این برادر از همه پایین تره😁 بقیه فوق تخصص های آنچنانی و ....
از نظر من کیس روان هستن برای بستری.
خواهر من تو زندگیش از نظر من روز خوش ندید.
اگر زن اون فامیل تاجرمون میشد خیلی خیلی خیلی خیلی خوشبخت تر بود
تحلیل اینکه کیست چطوره پای خودت. ♥️