اگر انقد خود شیرین نبودم الان بنز داشتم

من مادرشوهرم اینا رو دعوت کردم خیلی خوب پذیرایی کردم 

البته بعد یه مدت بود 

الان پشیمونم میگم کاش فقط یه قرمه سبزی میپختم و با یه سالاد نه که الکی اونهمه غذا بپزم اخرش برم خونشون بهم یتیمچه بده

آره به خدا واسه منم همینن من بارها خواستم اهمیت ندم ولی نمیتونم خجالت میکشم

واقعا سختی کشیدم از وقتی ازدواج کردم 

شوهرم دانشجو بود 

مجبور بودم قناعت کنم و جمع کنم بعدش فکرکن با حقوق ۱۷۰۰ ۱ میلیون رو پس انداز کردم ۷۰۰ خرج کردم 

الانم که همه چی گرون شده 

دیگه واقعا دلم نمیاد خرج کادو کنم برای کسی برای همین کسی هم برام انجام نده ناراحت نمیشم توقع هم ندارم 

مسافرت ایناهم خیلی کم رفتیم 

ولی سوغات اینارو حذف کردم راحت شدم 

والا یه شمال میرفتیم ته خرجمون میشد مثلا ۱ تومن 

اونوقت ۵۰۰ فقط باید زیتون و روغن زیتون و کلوچه سوغات مادرشوهر میاوردم که برام هیچی نکرده 

انداختمش کلا نمیکنم نکنن

من تقصیر خودمه 

شوهرم انقدر از دستشون عاصی بود اصلا نمیرفت خونشون 

من گفتم مامانو باباشه درست نیست خدایی نکرده یچی میشه تااخر عمر حسرت میخوره 

باهمه ازارو اذیت زنگ زدم دعوت کردم 

بعدش گفتم غذا خوب بدم 

الان پشیمونم بابت غذا از این به بعد مثل خود مادرشوهرم یتیمچه 

املت ماکارونی همین