دو ماه اول سال مشکی نداشت. تا آذرماه دیدم وقنی میرم دنبالش چهره اش شاد نیست. مقررات و سختگيري شدید ترس تو ووجودش ایجاد کرد و تا الان گرفتارم
طبیعیه
پسر منم اونطوره همش میگ میشه نرم مدرسه
احتمالا بچها اذیتش میکنن
یا از ترس مشق
نفرستش
مدرسه و پیش دبستانی از روان بچه ات مهم تر نیست
تایم مدرسه باید تو مدرسه باشم. قبل رفتن اصرار و نره مدرسه.. خسته شدم..
از مربیش راضی هست..اونجا بهشون سخت نمیگیرن برا نوشتن تکالیف واین چیزا
خودت تو خونه کار کن
و اروم موقعی که باهاش بازی کردی و خشحاله بپرس چیکارا میکنن خوب شاید جو اونجا با روحیه بچتون سازگاری نداره
اخلاق معلم کادرشون بجه ها
حتما پیگیری کن علتشو متوجه شو اگه اضطراب مدرسه و جدای از شما بود پس چرا دوما اول ا خوب بود ؟
بعد هم پیش دبستانی رو بهش سخت نگیر بزار زده نشه از درس
بشدت سختگیر بودن فک کن می‌گفتن سرکلاس کسی جیش داشت حق نداره بره. کسی خوراکی خورد دعوا. دیگه فک کن چی بوده الان ن اونطور نیستن دیگه چ فایده ک گند زدن بچه دوسه بهشون اعتماد نداره ضربه ای ک باید بخورد خورد دیگه حالا کی درست بشه خدا داند
می‌ترسم از جابجایی مدرسه ک عوارض بیشتری داشته باشه مشکلات محیط جدید بچه ها و معلم جدید بدتر بشه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
12 ثانیه پیش
12 ثانیه پیش
13 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز