سلام وقت شما بخیر
متاسفم از حادثهای که برای خانواده شما افتاده است .
به دلیل اینکه نمیدانم از این حادثه چقدر زمان گذشته ،نمیتوانم بگویم که برخورد های فرزندتان طبیعی است یا خیر ؟
چون باید مراحل سوگ را حتما سپری کند تا بتواند با این رنج کنار بیاید ،و خیلی هم در این مسیر نیاز به کمک دارد تا در ذهنش یک سوگ ناتمام باقی نماند .
اما در درجهی اول مراجعه به روانشناس را توصیه میکنم ،که البته میگویید برده اید ولی نمیدانم نتیجهاش به چه گونهای بوده است.
در کنارش شما باید به او اجازه دهید که تا جایی که امکان دارد برون ریزی کند به شکل های مختلف مثل حرف زدن ،
نقاشی کشیدن ،او عکس برادرش حرف زدن و....
نمیدانم آیا بر سر مزار برادرش برده اید ،یا در مسجد موقع ختم حضور داشته یا خیر ،چون اگر این کارها را نکرده باشد و شما سعی کردهاید او را از این چیزها دورش کنید ،در او سوگواری نیمه تمام باقی میماند و نمیتواند این مرگ را بپزیرید.
به طور کلی کاری نکنید که او از مرگ برادرش و پذیرش آن اجتناب کند .
او را به سمت پذیرش سوق دهید حتما...
با سپاس
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید