درود بر شما
به خاطر تجربهی تلخی که داشتید متاسفم. درک میکنم از دست دادن میتونه چقدر غمانگیز باشه. این چیزی هست که همهی ما به نوعی در زندگیمون تجربه کردهایم. از دست دادن عزیزانمون، افرادی که سالها در کنارشون زندگی کردیم و خاطره ساختیم، از دست دادن شغل و درآمد، از دست دادن روابط دوستانه، سلامتی و حتی اعضای بدن و ... همه و همه در ما حس سوگواری رو ایجاد میکنن. گاهی غمگین هستیم. گاهی عصبانی. گاهی دلمون برای خودمون میسوزه و ... غصه خوردن و گریه کردن تا چند ماه کاملا طبیعی هست و نیاز به زمان داریم تا بتونیم مساله رو برای خودمون هضم کنیم و به زندگی عادی برگردیم. ضمن اینکه بچهدارشدن شما مسالهای شخصی هست که فقط به خودتون و همسرتون مرتبط میشه و لازم هست دربارهی مسائل شخصیتون همیشه حد و مرزی رو برای اطرافیانتون تعریف کنید. و یادآوری میکنم خدمتتون که خیلی از افراد هستند که دچار سقط جنین میشن به دلایل مختلف و خب واقعا دلیلی برای ترحم وجود نداره. میتونید دربارهی احساساتتون با همسرتون صحبت کنید و به ایشون کمک کنید تا بتونن شما رو بیشتر درک کنن و از لحاظ عاطفی حمایتتون کنن. میدونید که بارداری، قدم اول پروسهی طولانی و مادامالعمر والد بودن هست. خیلی مهمه که ما وقتی بچهدار بشیم که از لحاظ فکری، جسمی، مالی و ... توانایی و آمادگی لازم رو داشته باشیم. در غیر این صورت، دچار مشکلات بیشتری خواهیم شد.
به خدای بزرگ میسپارمتون
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید