2794

با سلام و خسته نباشین 

من بیش از یک ساله ازدواج کردم و ۱۹ سالمه و همسرم ۲۵

منو همسرم با خانواده ایشون زندگی می کنیم یعنی تو یه ساختمونیم و خورد و خوراکمون با همه فقط موقع شب خوابیدن میریم خونه خودمون من به دلایل مشکلاتی راحت نبودم اونطور زندگی رو دوست نداشتم دوست داشتم مستقل باشم و تو خونه خودم خیلی راحت بگردم و زندگی کنم که پیش اونا همیشه معذبم بخاطر همین با همسرم صبحت کردم خیلی بهشون برخورد حتی شروع به گریه کردن کردن و خیلی زود پیش مامان و باباشون رفتن و تمام قضایا رو به ایشون گفتن مادرشوهر و پدرشوهر و خواهرشوهر هر کدوم هر حرفی دلشون خواست بهم گفتن همسرمم باهام سرد شده آیا من کار اشتباهی کردم یعنی این حق من نیست منم بتونم مستقل باشم و خیلی راحت زندگی کنم بخدا کاری کردن باهام فقط به خودکشی فکر می کنم توروخدا کمکم کنین؟

اطلاعات تکمیلی

سن ۱۹ جنسیت زن وضعیت تاهل متاهل
پاسخ مشاور

مشاور خانواده

سلام دوست گرامی
خوب من شرایط شمارو از ابتدا نمی دونم که شرط شما برای ازدواج چی بوده 
ایا شما قبل ازدواج با همسرتون در مورد یک زندگی مستقل گفتگو کرده بودید؟
چقدر از وابستگی همسرتون به خانواده آگاه بودید و با پذیرش وارد این مرحله از زندگی شدید؟به هرحال این سهم خود شماست که زنگهای خطر رو قبل جدی شدن رابطه متوجه نشدید و حالا دچار تنش و مشکل شدید 
به هرحال ابتدا نیاز هست با همسرتون یک گفتگوی بالغانه و جرات مندانه در محیطی مناسب که همسرتون شرایط گوش دادن دارند به گفتگو بنشینید و محکم و قاطع از احساسات و شرایط سختی که دارید صحبت کنید و مراقب باشید این گفتگو حالت انتقادی نداشته باشه و اول خودتون دو نفر به یک توافقی برسید در ابتدا نیاز هست به مرور زمان این استقلال بوجود بیاد 
شما تعداد بیشتری از وعده های غذایی رو در منزل خودتون باشید و اگر خانواده همسر اصرار کردند شما با احترام به اونها بگید که اینطور راحت تر هستید و تلاش کنید به مرور زمان فاصله رو بیشتر کنید و تعداد فواصل دیدارهارو بیشتر کنید 
به هر حال اونها هم باید متوجه بشند که شما به استقلال نیاز دارید ممکنه ابتدا جبهه بگیرند اما به مرور اگر شما مصمم باشید با این مسئله کنار خواهند آمد.
همسرتون نیز باید به حریم خصوصی شما احترام بگذارد این حق شماست که زندگی خصوصی و مستقلی داشته باشیدو خودتون اون رو اداره کنید
 

تجربه شما

اولین نفری باشید که نظر میدهید
login captcha