با سلام
1- خودارضایی عارضه جسمانی بر اساس تحقیقات انجام شده ندارد. ذهن خودتان را درگیر آن نکنید. زمانی خودارضایی نیاز به درمان دارد که عملکردهای شما را مختل کرده و یا شما خودارضایی را به رابطه جنسی با همسرتان ترجیح دهید.
2- با مریض تصور کردن خودتان، دچار اضطراب شده و بر شدت خودارضایی اتان افزوده می شود. خودارضایی در بسیاری از زنان و مردان متاهل وجود دارد و جزو یکی از راههای ارضای جنسی است مشروط بر اینکه شامل مورد 1 نشود
3- معمولا زنان در صورتی که به ارگاسم نرسند و یا تعداد دفعات رابطه جنسی که می خواهند با تعداد دفعاتی که با همسرشان رابطه داشته باشند متفاوت باشد، برای ارضای خود اقدام به خودارضایی می کنند. لذا باید ببنید که آیا در رابطه با همسرتان ارگاسم می شوید؟ آیا تعداد دفعات رابطه جنسی اتان به تعدادی هست که دوست دارید داشته باشید؟
4- اگر اینطور نیست باید ارگاسم شدن را یادبگیرید و یا یاد بگیرید که چطور تعداد دفعات رابطه جنسی اتان را با همسرتان همانگ کنید
5- بهتر است برای کنترل خودارضایی خود، از همسرتان بخواهید که با دست اینکار را برای شما انجام دهد. به این ترتیب از میزان خودارضایی شما کاهیده خواهد شد
6- و در نهایت اگر که خودارضایی شما نه بر اثر نیاز جنسی، که بر اثر استرس و اضطراب هست، یعنی زمانی که اضطراب دارید اقدام به خودارضایی می کنید، شما به اشتباه خودارضایی را یکی از راههای مقابله با استرس فرض کرده اید. باید به یک روان شناس یا مشاور مراجعه کرده و راه های مقابله با استرس را یاد بگیرید.
موفق باشید
یعنی از ۱۰ سالگی؟؟چه عجیب
چطور میدونستین همچین مسئله ای رو از ۱۰سالگی که انجامش دادین؟
من شنیدم تعداد دفعات باید کم کنید.از ماهی مثلا ۶بار به ۴بار از ۴بار به دوبار.کمش کنید تا کلا ترک بشه