بهترین عکس العمل در برابر رفتارهای همسر

با سلام. عذر میخوام من بار دوم هست که در این زمینه به شما پیام میدم،اما گویا بار قبل خوب شرح ندادم. من واقعا از رفتار شوهرم عاجز شدم.نمی دونم چه رفتاری درسته. بنده فقط یک برادر کوچکتر از خودم دارم. که ازدواج کرده و طبقه بالای خانه پدرم زندگی میکنه. مشکل من حساسیت بیش از حد و بی ربط شوهرم به داداشم و بخصوص بخصوص زن داداشم هست. شوهرم در جمعی که اونا باشن به گونه ای رفتار میکنه که گویا تحمل حتی دیدن اونارو نداره.حتی به صورتشون نگاه نمیندازه. بعدم که به خانه برمیگردیم، شروع میکنه به گیر دادن های الکی. برای مثال دیشب گفت فلانی(زن داداشم) فقط بلده بیاد دو لپی خونه بابات غذا بخوره،هِر هِر هم بخنده، مامانتم دیگه دلش میخواد داداشت رو بذاره رو یه پاش و زنشم بذاره رو اون پاش ،میچسبه بهشون،هی باهاشون میخنده و...منم گفتم خوب مامانم طفلک چیکار کنه،به اونا کم محلی کنه تا تو خوشحال بشی،برگشته میگه پس یه وقتایی هم که پشت سرش میگه چرا فلان کارو نمیکنه،زر زر اضافه نکنه، من نمیتونم تحملشون کنم و دیگه نمیام جایی که باشن.منم هم بخاطر توهینش به مادرم که واقعا نامردی بود،چون اون طفلک هیچ فرقی بین ما و داداشم اینا نمیذاره و هم استرس اینکه نکنه دیگه بیرون نیاد باهام از دیشب تا صبح گریه کردم. و اونم اصلا واسش مهم نبود.بخدا هر بار که از این حرفا میزنه نیش حرفش تو قلبم فرو میره و تمام وجودم انگار لمس میشه،استرس تمام وجودمو گرفته.با اینکه در درمان ناباروری هستیم و استرس برای من سمه اما اون اینجور مواقع اصلا براش مهم نیست من چه بر سرم میاد،خودش میخوره و میپوشه و میره.شوهر من کارمنده و از لحاظهای دیگه مشکلی نداره و تنها مشکلش که اتفاقا خیلی هم بزرگه و زندگی رو برای من تلخ کرده همین مساله و حرفهاش راجع به خانواده کوچیک من هست.دیگه ازش متنفرم.و دلم میخواد بمیره تا راحت بشم.چون نمیتونم طلاق بگیرم و باعث عذاب و غصه پدر و مادرم بشم.چون این انتخاب غلط خودم بوده.در ضمن خانواده شوهر من استان دیگری زندگی میکنن و اون اینجا فامیلی نداره.خواهش میکنم یه راهکار خوب و مناسب بهم بدین.ممنون.راستی فاصله سنی شوهرم و برادرم یکسال هست.در ضمن زن داداشم زیاد اهل رسیدن به خودش هست و در حالی که من اصلا اینجوری نیستم.گاهی با خودم میگم نکنه همین باعث حسادتشه