درود بر شما
در یادداشتتون چند تا نکتهی مهم وجود داره:
هر خواستگاری که موقعیت خوبی از نظر شغلی، مالی، خانوادگی، فرهنگی و ... داشته باشه، لزوما همسر مناسبی برای شما نخواهد بود. و نیاز به تحقیق و همچنین بررسی عمیقتر و گستردهتر در قالب گفتگو و مشاورهی پیش از ازدواج وجود داره. این مطلب رو متذکر شدم خدمتتون تا اگر فردی رو در برخورد اول مورد مناسبی برای ازدواج دونستید، فرصت بیشتری برای شناخت اختصاص بدید.
نمیدونم شما به خاطر استرسی که داشتید، دقیقا چطور برخورد کردید اما تاخیری که در پیگیری جواب شما داشتند، ممکنه واقعا به خاطر فوت یکی از اقوام بوده باشه. ضمن اینکه خودکشی یکی از هممحلیها به خاطر اختلاف با شوهر، واقعا ارتباطی به خواستگاری ایشون از شما نداره.
ذکر نکردید اختلاف سنی شما و خواستگارتون چند سال هست. در صورتی که این مساله میتونه اهمیت درخور توجهی داشته باشه. اما اگر فکر میکنید استرس شما و نگاه نکردنتون به ایشون ممکن هست باعث سوء برداشت شده باشه، اولین کاری که میتونید انجام بدید این هست که از بروز مجدد چنین اشکالی جلوگیری کنید. دربارهی ازدواج، فکر و مطالعه کنید تا معیارها و استانداردهای مشخصی رو بتونید برای خودتون تعریف کنید که تصمیمگیری رو براتون سهلتر کنه. به خودتون یادآوری کنید که شما قرار هست برای زندگیتون همراه و همسر انتخاب کنید و این مسالهای نیست که بخواد شما رو نگران و معذب کنه.
دربارهی اینکه دیگران احتمالا چه فکر و نظری دارند، در ذهنتون پیشداوری نکنید. ممکن هست فعلا با ایشون روبهرو نشید یا با توجه به فرهنگ خانوادهها، تماس گرفتن شما با ایشون چندان مناسب نباشه. اقدامی که میتونید انجام بدید، این هست که از طریق یک واسطه یا معرفی که داشتید، سوء تفاهم ایجاد شده رو به استحضار خانوادهی خواستگارتون برسونید که نگاه نکردن شما به خواستگارتون به این معنا نبوده که ایشون رو نپسندید و نیاز به معاشرت و صحبت بیشتر و همچنین مشاوره هست تا طرفین بتونن تصمیم بگیرن.
به خدای بزرگ میسپارمتون
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید