2794

ناراحتی با دیدن آدم هایی که بدی کردن

نام ارسال کننده محرمانه می باشد 41 بازدید

سلام و وقت بخیر.

من در دوران دانشجویی با یکی دو نفر در خوابگاه مشکل پیدا کردم. ایجاد مشکل و کش دادنش به حق میگم تقصیر اونا بود و من کسی نیستم که خودم و قاطی بحث و جدل و از این جور حرفا بکنم، به نوعی میشه گفت اصلا ظرفیتش رو ندارم برای همین همیشه تا اونجایی که بشه سعی میکنم خودم رو دور نگه دارم از چنین مسائلی.

الان که یک چیزی حدود 8 سال از اون اتفاقا میگذره، وقتی می بینمشون حس ناراحتی بهم دست میده. بذارید اینجوری خدمتتون عرض کنم کسانی که باید شرمنده، مضطرب و یا حتی پشیمون باشن اونا هستن اما برعکس این حسا تو من بروز پیدا میکنه. من ناراحت میشم در حالی که اگه قرار باشه چنین حسی باشه باید از طرف اونایی که بهم بدی کردن باشه نه منی که بدی دیدم ولی اینجوری نیست. اونا با لبخند ملیح و خیلی ریلکس از جلوی من رد میشن در حالی که من عصبی و مضطرب میشم و میگم کاش نمی دیدمشون (انگاری که کار بدی انجام دادم در حالی که اصلا اینجوری نیست)

می خواستم بدونم من چرا باید بعد از 8 سال با دیدن یکی یا شنیدن اسمش یا حتی دیدن چیزی یا کسی که من و یاد اون میندازه ناراحت میشم؟ چرا ذهن من بعد از این همه سال باید درگیر کسانی باشه که تو یه بازه زمانی من رو ناراحت کردن و در حقم بدی کردن؟

ممنونم ازتون

اطلاعات تکمیلی

سن 30 جنسیت زن شغل بی کار وضعیت تاهل مجرد
پاسخ مشاور

مشاور خانواده

سلام دوست عزیزم

هم تربیت و شخصیت افراد متفاوت هست، هم افکار و باورهای اونها. این نوع نگاه و باورهای ماست که باعث میشه احساسات مختلفی رو در موقعیت‌های متفاوت تجربه کنیم. فردی که در ملاقات با شما مضطرب، شرمنده و پشیمون نمیشه، افکار و باورهایی نداره که باعث ایجاد احساس اضطراب، شرمندگی و پشیمانی بشن. شما هم می‌تونید بررسی کنید ببینید در ملاقات با اون افراد، چه فکرهایی از ذهن‌تون می‌گذرن که باعث میشن شرمنده و مضطرب و یا پشیمون بشید. به عنوان مثال، شاید شما فکر می‌کنید هیچ‌وقت هیچ جا نباید با هیچ‌‌کس به مشکلی بربخورید و خیلی بد هست اگر بحثی بین شما و دیگران دربگیره. طبیعتا این باور می‌تونه باعث بشه با به یاد آوردن مشکلات خوابگاه و برخوردهایی که ایجاد شده، احساس بدی رو تجربه کنید. مثلا از رفتاری که داشتید شرمنده بشید یا پیش خودتون فکر کنید که کلا نباید این کار رو می‌کردین و هر جوری بوده باید از بحث کردن اجتناب می‌کردین. در صورتی که اختلاف نظر و بروز برخی مشکلات، اجتناب‌ناپذیر هست. اگر در بررسی افکارتون نیاز به کمک داشتید، می‌تونید به صورت حضوری از یک مشاور کمک بگیرید ضمن اینکه بهتون پیشنهاد می‌کنم تمرین کنید در زمان حال زندگی کنید و با غرق شدن در گذشته و یا نگرانی درباره‌ی آینده، لحظه‌ی اکنون رو از دست ندید.

به خدای بزرگ می‌سپارم‌تون

تجربه شما

اولین نفری باشید که نظر میدهید
login captcha