سلام دوست عزیزم
هم تربیت و شخصیت افراد متفاوت هست، هم افکار و باورهای اونها. این نوع نگاه و باورهای ماست که باعث میشه احساسات مختلفی رو در موقعیتهای متفاوت تجربه کنیم. فردی که در ملاقات با شما مضطرب، شرمنده و پشیمون نمیشه، افکار و باورهایی نداره که باعث ایجاد احساس اضطراب، شرمندگی و پشیمانی بشن. شما هم میتونید بررسی کنید ببینید در ملاقات با اون افراد، چه فکرهایی از ذهنتون میگذرن که باعث میشن شرمنده و مضطرب و یا پشیمون بشید. به عنوان مثال، شاید شما فکر میکنید هیچوقت هیچ جا نباید با هیچکس به مشکلی بربخورید و خیلی بد هست اگر بحثی بین شما و دیگران دربگیره. طبیعتا این باور میتونه باعث بشه با به یاد آوردن مشکلات خوابگاه و برخوردهایی که ایجاد شده، احساس بدی رو تجربه کنید. مثلا از رفتاری که داشتید شرمنده بشید یا پیش خودتون فکر کنید که کلا نباید این کار رو میکردین و هر جوری بوده باید از بحث کردن اجتناب میکردین. در صورتی که اختلاف نظر و بروز برخی مشکلات، اجتنابناپذیر هست. اگر در بررسی افکارتون نیاز به کمک داشتید، میتونید به صورت حضوری از یک مشاور کمک بگیرید ضمن اینکه بهتون پیشنهاد میکنم تمرین کنید در زمان حال زندگی کنید و با غرق شدن در گذشته و یا نگرانی دربارهی آینده، لحظهی اکنون رو از دست ندید.
به خدای بزرگ میسپارمتون
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید