سلام عزیزم ضمن درک نارضایتی شما از وضعیتتان، این نکته را متذکر می شوم: اگر شما در شناخت شریک زندگیتان اشتباه کرده اید، الان بجای پشیمانی و ناامیدی، باید به فکر این باشید که چگونه می توان با تدابیری که در ادامه زندگی به کار پی برید وضعیت خود را بهتر کنید؛ مشکل همسر شما یک مشکل اکتسابی است. البته افرادی که هیجان خشم و احساس تهدید را بیشتر تجربه می کنند، باالطبع بیشتر در معرض رفتارهای اشتباه هستند. در زمان هایی که هر دو در آرامش روحی به سر می برید، با شوهرتان صحبت کنید و به او بفهمانید از این رفتارش ناراحت هستید و رنج می کشید، خلاصه از هر راهی که می توانید مظلوم نمایی کنید تا احساساتش را برانگیزانید و بتوانید بر او اثر بگذارید. همچنین به او محبت کنید و تحویلش بگیرید و خواسته های او را انجام دهید تا هر چه بیشتر دلش را مال خود کنید. در هنگام ناراحتی و عصبانیت از همسرتان، گفتن جملاتی از این دست؛ از تو بدم می آید، از تو طلاق می خواهم و ... نه تنها موجب ناراحتی و عصبانیت همسرتان می شود، بلکه باعث می شود که اعتماد بنفس خود را از دست داده و در نهایت رفتار بدتری را نسبت به شما از خود نشان دهد. کسی که زیاد عصبانی می شود، باالطبع آدم احساسی است، یعنی از احساسات قوی برخوردار است. پس همانطور که از احساسات منفی لبریز می شود، از احساسات مثبت و عاشقانه نیز سرمست می شود؛ لذا گاهی در خلوت خود با همسرتان، احساسات او را برانگیزانید و به او اظهار محبت کنید و به او قدرت بدهید؛ مثلا به او بگویید که خوشحالم که تو را دارم، به تو افتخار می کنم و ... هر چقدر به او قدرت بدهید، مسلما به شما احساس علقه بیشتری می کند و در ادامه سعی خواهد کرد انتظارات شما را برآورده نماید. بهترین راه این است که به کمک عواطف همسرتان، به اصلاح و بهبودی او دست یابید. موفق باشید.
از جواب جامع و خوبتون نهایت تشکر رو دارم