سلام
وقتتون بخير
دوست عزيز بايد خدمتتون عرض كنم پروسه درمان اعتياد كمی زمانبر و شايد مشكل باشد. اينطور كه پيداست همسر شما ابتدای مصرف هست فعلا باوجود درد گهگاهی مصرف دارد اما رفته رفته مصرفش بيشتر شده و بدون دليل مصرف رو ادامه ميده. هر چه ديرتر برای درمان اقدام كنيد كار سختتر و عوارض مصرف بيشتر ميشه. خوشبختانه همسرتون در مرحله انكار مصرفش نيست. و اين خودش يک مرحله است كه شما پشت سر گذاشتيد. اما مرحله بعدی اينه كه ابراز نگرانيتون رو به همسرتون منتقل كنيد و بهش پيشنهاد درمان و قطع مصرف بديد.
با دعوا و تندی هيچ كاری از پيش نميره سعی كنيد خونسردی خودتون رو حفظ كنيد با آرامش به همسرتون بگيد كه نگرانش هستيد. نگران آينده و سلامتی فرزندتون و دوست داريد بهش كمک كنيد تا مصرفش رو قطع كنه. برای همسرتون انگيزه ايجاد كنيد مثل همين فرزند دوم كه ميتونه انگيزه خوبی باشه كه بعد از درمان ميتونيد اقدام كنيد .
اگر همسرتون موافقت كرد حتما برای درمان نزد پزشک ترک اعتياد و مشاور بريد به تنهايی و ترک در خانه و كمپ به نتيجه نميرسيد. حتما بايد زير نظر تيم درمانی باشيد. هم شما و هم همسرتون كه آموزشهای لازم رو ببينيد.
اگر باز همسرتون همكاری نكرد كمی ازش فاصله بگيريد محبت و سرويس دهی بهش رو كم كنيد جوری كه معترض بشه و ازتون مطالبه كنه.
دقت كنيد فقط سرويس دهی رو كم كنيد اصلا تركش نكنيد و تنش ايجاد نكنيد. وقتی همسرتون معترض شد بهش بگيد بايد برای درمان اقدام كنه تا وضع زندگيمون به حال قبل برگرده و شما فقط قصد كمک به اون رو داريد،
از انگيزه ای كه همسرتون ميتونه ازش كمک بگيره كمک بگيريد مثل سلامتی بچه تون و به دنيا اومدن بچه دوم.
به هيچ عنوان تازمانی كه برای درمان اقدام نكردن و شش ماه از بهبودی شون نگذشته برای بچه دار شدن اقدام نكنيد.
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید