سلام دوست عزیز؛ شما در این خصوص باید با همسر خود صحبت کنید. دلیل سختگیریهای او نسبت به فرزندتان را جویا شوید. اگر دلایل غیرمنطقی در این رابطه مطرح کرد سعی کنید با دادن اطلاعات صحیح به همسرتان او را از آسیبهایی که ممکن است از این طریق به فرزندتان وارد شود، مطلع سازید. به همسرتان بگویید نگرانی هایش در رابطه با تربیت فرزندتان را درک میکنید ولی با سختگیری هایی که در پیش گرفته است ممکن است آسیب هایی به فرزندتان وارد شود. میتوانید در این خصوص از مطالب زیر استفاده نمایید: سختگیری بیش از اندازه والدین نتیجه و تاثیر منفی بر تربیت فرزندان دارد و آنها را لجباز و یا بیاراده میکند. باید فرزندان خود را با روش درست زیستن آشنا ساخت اما در راه تربیت فرزندان باید از سختگیریهای بیمورد پرهیز کرد. سختگیری نکردن به معنای سهلگیری نیست چرا که در سهلگیری نیز فرزندان، بیمسئولیتی را فرامیگیرند و به افرادی وابسته و حتی بیقید مبدل خواهند شد که توانایی تصمیمگیری و برنامهریزی برای آینده خود را ندارند. همچنین سختگیریهای بیمورد و بیتوجهی به نیازها و خواستههای فرزندان نیز تبعات بدی به دنبال دارد و گاه نتیجه منفی بر جای میگذارد از این رو لازم است والدین در جهت تربیت فرزندان از روشهایی استفاه کنند که در آن سختگیری و سهلگیری بیش از اندازه وجود نداشته باشد. گاهی سختگیریهای بیمورد موجب میشود که فرزندان برای یافتن راه حل برای مشکلات خود دیگر والدین را محرم و مامن خود ندانند و برای گریز از سختگیریهای موجود مسائل و مشکلات خود را پنهان کنند. همان گونه که محبتهای بیش از حد تربیت فرزندان را به چالش میکشد سختگیری و یا برخوردهای تند و به دور از منطق میتواند فرزندان را لجباز کند و یا از کانون خانواده دور سازد. فرزندان در خانوادههای سختگیر افرادی مطیع و فاقد اراده و ناتوان در تصمیمگیری تربیت میشوند و یا برعکس تلاش می کنند با لجاجت در مقابل سختگیریهای موجود ایستادگی کنند و یا از خود پرخاشگری نشان میدهند. در هیچ یک از روشهای تربیتی نباید به سمت افراط و یا تفریط برویم بلکه باید با میانه روی تلاش کنیم بهترین شیوههای زندگی را به فرزندان بیاموزیم و آنها را برای حضور در جامعه و ساختن آینده خود تربیت کنیم. پایدار و پیروز باشید.
ممنون از وقتی كه گذاشتين