سلام
لطفا اول مساله پرخاشگری را در خانواده خودتون و اطرافیان مخصوصا پدر و مادر جستجو کنید.معمولا بچه ها پرخاشگری را از رفتارهای پدر و مادر یاد میگیرند.اگر در این خصوص مشکلی هست اصلاح بفرمایید
در وهله ی دوم، شما و پدرش به عنوان الگوهایی برایش باشید.سعی کنید مهربانانه با او برخورد کنید .وقتی این رفتارها را بروز میدهد بجای انتقاد از او و مثلا بجای گفتن اینکه: باز عصبی شدی! باز داد زدی! باز بداخلاق شدی!
بجای گفتن این کلمات، رفتارها و کلمات مهربانانه را جای پسرتان بروز دهید.
مثلا بجای پسرتان حرف بزنید و کلمات و جملات درست را ادا کنید تا از شما یاد بگیرد که بجای کلمات نادرست و رفتارهای اشتباه بایستی چه رفتاری بروز دهد
سعی کنید در رصد کردن رفتارهایش باشید.بمحض اینکه رفتارهای عاری از پرخاشگری و با محبت داشت او و رفتارش را مستقیما مورد تشویق قرار دهید.مثلا دست دوستش را در پارک گرفت.بلافاصله: آفرین پسرم. چه پسر مهربونی! ببین چه قشنگ دست دوستشو گرفته! برو پسرم، برید با هم سرسره بازی،
نکته بعدی اینکه اجازه دهید در جمع دوستان و همسن و سالانش باشد. مهارتهای ارتباطی اش ضعیف است که با تمرین این مهارتها حاصل میشود. مهدکودک و کلاس ورزش و کلاسهای هنری مثل نقاشی برایش مناسب است.
یکسری مهارتها کنترل خشم را باید به او آموزش دهید.مثلا وقتی خیلی عصبانی شدیم، بجای داد زدن، آب بخوریم...یا بریم توی اتاق و چند دقیقه تنها باشیم و بعد بیرون بیاییم. یا اونجا یه بادکنک بزارید که وقتی عصبانی هست اون را باد کنه. و خالی کنه. بعد بیاد بیرون.یه کم سن فرزندتون برای شناخت احساساتش و تمایزش از رفتارهاش کم هست و یادگیری کنترل خشم نیاز به کمک مشاور و بازی درمانی داره
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید