حسادت پسر دوساله به فرزند تازه متولد شده

–با سلام وقت بخير
دادن مسئولیت به فرزند و بزرگ داشتن او : اشتباهی که اکثر والدین مرتکب می شوند این است که به فرزند خردسال خود به دلیل بچه بودن او هیچ مسئولیتی نمی دهند و وقتی او بزرگ شد تازه به فکر می افتند که چرا فرزند آنها مسئولیت پذیر نیست .  حتی اگر خیلی جزیی باشد ٬ اگر برای انجام آن مسئولیت ٬ اشتباه کرد اولاً نباید از او ایراد بگیرید ٬ دوماً نباید آن کار را دوباره خودتان انجام دهید ٬ بلکه فقط از او تشکر کنید و این را بدانید که کودک شما خودش در پی جبران کردن اشتباه خود بر می آید و بدین صورت اعتماد به نفس او را کاهش نداده اید . با ورود نوزاد به کودک بزرگتر خود مسئولیت فرزند کوچکتر را بدهید . البته در حد معقول مثلاً اینکه در یک مهمانی چه لباسی را تن نوزاد کنید و یا کمک در تهیه شیرخشک ٬ خوابانیدن ٬ بازی کردن و سرگرم کردن نوزاد و در مورادی که خود صلاح می دانید اگر عمداً یا غیر عمد به نوزاد ضرر زد ٬ مناسب و معقولانه رفتار کنید و خاطر داشته باشید که دعوا کردن او فقط باعث ازدیاد حسادت او می شود مثلاً فرض کنید کودک ۴ ساله شما به طور عمدی دستش به چشم نوزاد خورد و او گریه می کند . شما می توانید در حال بغل کردن نوزاد با کودک ۴ ساله خود بگویید : حتماً حواست پرت شده بود که مواظبش نبودی درسته . حالا بیا کمک کن ببینم به چشم او آسیبی خورده یا نه . وقتی کودک ببنید که شما او را از خود نمی رانید و با منطق با او صحبت می کنید می فهمد که دلیلی برای حسادت وجود ندارد .
– در جمع آشنایان و مهمانی ها او را نادیده نگیرید و سعی کنید طوری نباشد که همه در اطراف نوزاد جمع شوند و از او تعریف کنند . بلکه به فرزند بزرگتر خود هم توجه کنید و مخصوصاً در جمع از او شکایت نکنید .
– او را از خود دور نکنید : والدینی که برای سهولت کار خود ٬ فرزند بزرگتر خود را برای مدت طولانی پیش پدربزرگ و مادربزرگ و یا پیش هر آشنای دیگری می فرستند تاثیر مخربی بر روی رفتار خود بر جای می گذارد . البته خیلی خوب است که والدین از کمک نزدیکان هم بهره بگیرند اما تمام کودکان حق دارند نزد والدین خود زندگی کنند و نباید او را از حقش دور کنید .
-مواظب باشید تا نشانه های اضطراب را در کودکان به موقع تشخیص دهید . نشانه های مثل ناخن جویدن ٬ مکیدن انگشت ٬ شب ادراری ٬ لکنت زبان ٬ بی قراری و پرخاشگری ٬ ترس ٬ کابوس و …. اگر در او دیده شوند باید دید از چه موقع و به چه مدت در او بوجود آمده که در بیشتر موارد ٬ این نشانه ها با ورود نوزاد شروع شد و یا شدت یافته اند که این نشان می دهد والدین نتوانسته از کودک خود را با ورود نوزاد سازگار کنند . پس باید رفتار خود را تعدیل کنند و در صورت لزوم با یک مشاور ٬ صحبت کنند .
-اوقاتی را به او اختصاص دهید که بدون حضور شخص دیگری ، فقط به فرزند بزرگتر خود توجه کنید : مثلاً خوب است مدتی دیگر افراد خانواده از نوزاد نگهداری کنند تا مادر بتواند با کودک بزرگتر خود تنها باشد و یا حتی مدت کمی برای تفریح بیرون بروند . تا کودک ببیند که شما به فکر او هم هستید و در لحظاتی هم پدر می تواند با فرزند بزرگتر به گردش بروند که او متوجه شود هنوز هم مورد توجه والدین خود است و حتی اگر فرصتی برای این کار ندارید می توانید قبل از خوابیدن فرزند اولتان حتی اگر ده دقیقه هم شد کنار تخت او بنشیند و با او حرف بزنید یا برای او قصه بگویید و فرصتی را ایجاد کنید که بتواند با شما درد کند .