پسرم ده سالشه. کلاس پنجمه و من از اول افسردگی داشتم (به علت فوت مادرم) و حس میکنم باهاش خوب برخورد نکردم. نمیدونم مشکل از کجاست که اینقدر اعتماد به نفسش پایینه. روی دست هام بزرگش کردم. همیشه بغلش کردم و هر چی خواسته مهیا بوده
به شدت درونگراست
گاهی دروغ میگه و اینکه یک برادر داره که ۵سالشه و رفتارش با اون هم تنده. به درس خوندن خیلی بی میله
اطلاعات تکمیلی
سن۳۰جنسیتزنشغلخانه دارموضعیت تاهلمتاهل
با عرض سلام و وقت به خیر:
دوست عزیز پیام شما دارای یک تضادی بود که در راهنمایی کردن مرا دچار مشکل و سردرگمی می کند. شما در ابتدا فرمودید که به دلیل افسردگی ناشی از فوت مادرتان از ابتدا با کودک برخورد خوبی نداشته اید و در جای دیگر فرموده اید که روی دستانتان بزرگش کرده اید و دائم بغلش می کنید و...؟!؟!؟!....
به هر حال به شما پیشنهاد می کنم اگر چنانچه ارتباطش با شما در کودکی دچار مشکل شده از تکنیک زمان کیفی استفاده کنید:
زمان کیفی به زمان مشخصی در روز گفته می شود که صرف بازی و ارتباط بین والد و کودک می شود.
باید و نباید های زمان کیفی:
_مدت آن از۱۵ تا ۳۰ دقیقه می تواند متغیر باشد.
_هر روز و در ساعت مشخصی اجرا شود.
_ترجیحا بین یک والد و کودک اجرا شود، در صورت تمایل کودک می توان از والد دیگر هم دعوت کرد اما خواهر و برادرهای دیگر نه.(در شرایطی که ارتباط کودک فقط با یکی از والدین آسیب دیده زمان کیفی با هر یک از والدین به صورت جداگانه اجرا می شود.)
_همان طور که از اسم این تکنیک مشخص است کودک باید طی آن کیف کند،پس به آن بازی یا فعالیتی بپردازید که کودک دوست دارد و به همان شیوه ای که او می خواهد (به شرط آن که مخرب و آسیب زا نباشد)
_والدین اجازه ندارند از زمان کیفی به عنوان وسیله ای برای تنبیه یا تربیت کودک استفاده کنند،مثلا: ((چون امروز دیوار ها رو خط خطی کردی از زمان کیفی خبری نیست))
_تنها در صورتی این برنامه حذف می شود که کودک طی اجرای آن به رفتارهای مخرب دست بزند، در آن صورت می توانید به او بگویید: فکر کنم دوست نداری امروز با هم زمان کیفی داشته باشیم ،پس انجامش نمی دیم، و محل را ترک کنید.
_طی اجرای برنامه تمام فکرها، برنامه ها، و کارها را متوقف کنید و فقط با کودک باشید.(در حین اجرای این تکنیک، پاسخ به تلفن،چک کردن موبایل،پاسخ به زنگ درب منزل،سر زدن به قابلمه ی روی گاز، فکر کردن و…. هر کاری غیر از بازی با کودک ممنوع است)
_ یک نکته ی مهم این که سعی کنید طی اجرا ی تکنیک را طوری برنامه ریزی کنید که ، لمس و آغوش کشیدن در آن اجرا شود.(مثلا اگر قرار است کتاب بخوانید چه بهتر که کودک در آغوش شما باشد و کتاب بخوانید)
_در ضمن حتما از کلمه ی زمان کیفی استفاده کنید و کودک را متوجه روند برنامه کنید.
در شرایطی که ارتباطات خیلی آسیب دیده در ابتدا و روزهای آغازین برنامه ،شاید فرزندتان برای همکاری و درگیر شدن در این تعامل مقاومت کند. در این شرایط صبوری کنید حتی اگر خیلی مقاومت کرد مدت زمان را کاهش دهید و فقط کنارش حضور داشته باشید. کم کم و به مرور زمان حضورتان را پر رنگ کنید. در این صورت تغییر رفتار او را هم مشاهده خواهید کرد. و روزهایی فرا می رسند که خود کودک از شما تقاضای زمان کیفی می کند.
نکته دوم این که، زمان کیفی محدودیت سنی ندارد. شما حتی با نوجوان ۱۸ ساله تان هم می توانید این تکنیک را اجرا کنید .با این تفاوت که در این زمان احتمالا با هم توپ بازی و خاله بازی و… انجام نمی دهید. شاید در این زمان بیشتر(( با هم صحبت کردن)) را جایگزین می کنید.
و همچنین برای بهبود اعتماد به نفسش سعی کنید به او فعالیتهایی با سطح دشواری متوسط واگذار کنید و کمک کنید تا در فعالیت مورد نظر به موفقیت برسد و سپس حسابی او را تشویق کنید این روند را تا مدتی ادامه دهید، هرگز سرزنش نکنید و کوچکترین تلاشها و موفقیتهایش را تشویق کنید.
سربلند باشید مثل شمشاد
ممنون