تغذیه کودک

سلام

تغذیه کمکی رو باید از 6 ماهگی شروع کرد. و اهمیت زیادی در رشد و نمو کودک داره.کمی دیر به فکر اصلاح عادات و رفتارهای کودکتون اقتادید. بایستی از شیرخشک های متراکم مثل آپتامیل، سوپرامیل و ... استفاده کنید تا کمبود وزن جبران بشه. به هر حال در این خصوص مطلبی رو پیش از این نوشتم که توجهتون رو بهش جلب میکنم:

مشکل غذادادن به نوزادان و کودکان بحث مفصلی است که عوامل و فاکتورهای متعددی رو در بر می گیرد. سعی می کنم به شکل خلاصه برخی از موارد رو بیان کنم :

اول اینکه کودکان ممکن است از غدا خوردن به دلایل مختلفی مثل فعالیت کم، بسیار فعال بودن و یا خستگی فراوان دوری کنند. شما بایستی اجازه دهیدکه کودکتان شروع به خوردن غذا نماید. به هیچ وجه بر او فشار نیاورید. مودب بودن و تمیزخوردن کودکان را فراموش کنید. اگر مشاهده کردید که وعده غذایی مورد نظر را نمی خورد بشقاب را از پیش او بردارید. این کار موجب گرسنگی و ولع بیشتر کودک در وعده غذایی بعدیخواهد شد. این امر موجب لذت بردن کودک از وعده غذایی بعدی می شود که نقش مهمی در اصلاحوضعیت غذایی کودک خواهد داشت.

رفتار خانواده در بی میلی کودکان بسیار موثر است. هر گونه ایراد گرفتن از طرف پدر و مادر از غذا بی میلی کودک را شدیدتر خواهد ساخت. کودک بایستی حتماً با والدین غذا بخورد.

وعده های غذایی بایستی متنوع باشند (پن کیک با شکلات، سالاد میوه، عسل، شیر موز، املت سبزیجات و ...) و درصورت امکان تابع سلیقه کودک.

در ضمن کودکان با توجه به حجم کوچک معده نبایستی 3 وعده کامل غذایی مصرف کنند ترجیحاً 5-6 وعده غذایی با حجم کم.

متاسفانه حل مشکل کودکان و والدین در مورد غذا خوردن به کمی حوصله نیاز خواهد داشت

در خصوص دادن دارو و مکمل های غذایی، در وهله اول به هیچ وجه این کار را انجام ندهید. کودکتان را از آغاز با این مکمل ها آشنا نکنید. تا زمانی که یک آزمایش کامل خون داده نشود و متخصص تغذیه آنرا تجویز نکند. به هیچ وجه این کار را نکنید. مشکل کودکان شما بیشتر رفتاری است (البته ممکن است مسایل تغذیه ای هم باشد که آنهم بایستی مورد بررسی قرار گیرد) که قابل حل است.

مکمل های فراوانی درمسیر افزایش اشتها وجود دارد . از مکملهایی مثل مینادکس و بکواکتین با ترکیبات ویتامینه گرفته تا داروهای آنتی هیستامینه مثل سیپروهپتادین و یا مشتقات آن. اما استفاده ازهر مکملی و هر دارویی مناسب کودک شما نیست. کودکتان داروخانه نیست. به هیچ وجه از این مکملها و داروها به شکل سرخود استفاده نکنید. تحت نظر متخصص باشید. در وهله اول کودکتانبایستی یک چکاپ کامل از لحاظ فاکتورهای خونی، هورمونی بشود. در صورتی که از لحاظ سلامت کودکتان مطمئن شدیم ، به بحث رفتاردرمانی و تغییر سبک کودک می پردازیم. توجه داشته باشید با توجه به اینکه احتمالاً کاهش وزن کودکتان روند مزمنی داشته است مدت زمان زیادی طول خواهد کشد تا این کاهش وزن و قد جبران شود. ولی جبران شدنی است. صبر و حوصله داشته باشید. حتماً تحت نظر متخصص تغذیه یا کودکان باشید تارژیم متعادلی را برای شما بالانس نماید.

موارد کلی را در خصوص اصلاح رفتار و عادات غذایی عنوان می کنم. سعی کنید همیشه آنها را مدنظر داشته باشید:

1- به هیچ وجه به زور به کودکتان غذا ندهید. حتی اگر یک قاشق نخورد. ساعات فیزیولوژیک افراد حتی در غذا خوردن متفاوت است. مطمئن باشید که گرسنه اش خواهد شد و بزودی خود به سراغ غذا خواهد رفت.

2- غذا بایستی دسته جمعی باشد. پدر و مادر همیشه از غذا تعریف کنند. اگر پدر سر سفره از غذا خوشش نیاید به هیچ وجه بیان نکند. سر سفره از وقایع شیرین و لذت بخش صحبت کنید نه از وقایع تلخ و اضطراب آور.

3- رمز چاقی کودکان لذت بردن از غذا خوردن است. اگر کودکتان از غذا خوردن لذت ببرد مطمئناً هیچگاه به اجبار متوسل نخواهید شد. برای اینکه غذا خوردن کودکتان بزرگترین لذتش باشد به موارد زیر توجه کنید:

- بگذارید حسابی گرسنه شود بعد به او غذا بدهید تا با ولع غذا بخورد.

- از دوستان پر اشتهای وی موقع غذا خوردن دعوت کنید.

- سلیقه کودکان در طبخ غذا متفاوت است. ببینید چگونه غذایی را دوست دارد: آب پز، سرخ شده. آیا غذا را به شکل پوره شده دوست دارد، آیا کته دوست دارد. حتی اگر احساس کردید که نوع خاصی از غذا را بیشتر میپسندد آنرا به میزان بیشتری در برنامه غذایی بگنجانید.

- تزیین غذا هم مهم است. کودکان بخصوص دختربچه ها غذاهای خوشگل و طناز رو بیشتر می پسندن. از رنگهای مختلف قرمز، نارنجی و سبز (در فلفل دلمه ها، سبزیجات و ...) در ظرف غذا به فراوانی استفاده کنید.

 

اگر زمان میل غذا لبخند را بر لبان کودکتان جاری کردید و مشاهده کردید به هیچ شربت و دارویی نیاز نخواهید داشت.