سلام بهتون مخصوصا خانم مجرب درباره افسردگیه و آسیب زدن به خودم

من از بچگی حدودا سن ۱۵ سالگی به دلیل مشکلاتی که با خانواده داشتم مخصوصا پدرم و نا مادریم گوشه گیر شدم کم کم دیگه از همه دور شدم و البته تقصیر همه اینا رو گردن خودم میدیدم نمیدونم چطور بگم ولی برای رسیدن به آرامش تنها راهی که پیدا کرده بودم این بود که با تیغ روی خودم خط خطی میکردم تا خون بیاد انگار وقتی خون خودمو میدیدم دیگه کاملا آروم بودم حتی الان به جایی رسیده که دیگه بیشتر شبا بدون این کار خوابم نمیبره 

به روانپزشک مراجعه کردم ولی خب رفتاراشون رو دوست ندارم از سر اشنایی یا هر چیزی مجبورم کرد جای زخما رو نشون بدم بعد نه گذاشت نه برداشت با چک زد تو صورتم همه چیز رو هم به خانوادم گفت برا همینه الان ۱ ساله دیگه نمیرم پیش کسی حقیقتا نمیتونم اعتماد کنم دوست داشت مشکلم رو با شما در میان بزارم و اگر روانپزشک خوبی و معتمدی تو تهران می‌شناسین بهم معرفی کنین 

ترجیحا هم خانم باشه آخه خودم خانم اینطوری راحت ترم