2794

افسردگی،طلاق

نام ارسال کننده محرمانه می باشد 138 بازدید

با سلام و احترام🌺

بنده ۱۱ سال هست زندگی سختی را تحمل می کنم و با همسرم همیشه مشکل داشتم و تا الان بخاطر دخترم تحمل کردم،خودم ۳۱ سال و معلم همسرم پلیس و ۳۶ سال،همسرم پارسال بهم خیانت کرد  بخشیدمش،البته بخشش ظاهری بود و فرصتی بود که جبران کنه،که از اون زمان خوب که نشد هیچ بازی پنکو(بازی مافیا)را نصب کرد و از صبح تا شب با زنا و مردا در حال بازی و چت و ... هست بدون رضایت من،طوری که دیگه ما نه دور سفره نشستن داریم نه هیچی،دوباره از رفتاراش مشکوک شدم داره بهم خیانت میکنه که یدفعه گوشیس و چک کردم و مواردمشکوک ودیدم و یه دستی زدم و خودش اعتراف که که با یه دختری برای اینکه پول داره و هزینه روم و بده کمی صمیمی شده،کلا استرس گرفت و همون روز دختر و بلاک کرد،اما وقتی فهمید من هیچ مدرکی ازش ندارم مجدد با دختره بازی میکنه و چند تا شماره ازش داره و کلا با زنا داخل این بازی خیلی صمیمی شده،اکر بخوام تمام جزئیات و بگم طولانی میشه،گاهی مثل اینکه باج بده و سر ما رو گرم کنه ما زو میبره بیرون و ولخرجی میکنه اما بیرون هم که هستیم هندزفری داخل گوشش هست و بازی میکنه،من حالم خیلی بده،استرس شدید گرفتم همش دارم فکر میکنم الان با کی چت میکنه الان رفته بیرون با کی حرف میزنه و خیلی اذیت میشم،اصلا به من محبت نمیکنه و من عقده ای شدم,میخوام بدونم باید چیکار کنم؟یعنی من زیادی بزرگش کردم این مشکل و یا نه واقعا حق با من هستش؟دیگه واقعا نمی تونم بهش اعتماد کنم و ببخشمش،شبا با عذاب می خوابم،اگر طلاق بگیرم به دخترم ظلم کردم؟هر چند دخترمم بخاطر جو خونه و گریه ها و دعواهامون عصبی شده،اما شدیدا از این که ما جدا بشیم میترسه،دخترم ۶سالشه،و هر موقع ما دعوا میکنیم میگه من می خوام هر دوتون و داشته باشم،یعنی همه چیو میفهمه،و اینکه شوهرم حتی با همه اینا حاضر نشد این گوشیشو کنار بزاره حتی بخاطر بچمون،و جوری رفتار میکنه که من مقصر هستم و همش اشتباه میکنم،ما با هیچ کس معاشرت نداریم همیشه تنهاییم،حتی ارتباطمون با خانواده هامونم کمه،من می خوام دیگه طلاق بگیرم اما می ترسم در حق بچم ظلم بشه باید چیکار کنم؟یا اینکه بچمو ازم بگیره 

اطلاعات تکمیلی

سن 31 جنسیت زن شغل 09381147764 وضعیت تاهل متاهل
پاسخ مشاور

کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی

وقت بخیر دوست عزیز
ابتدا بهتر بود در پی پیمان شکنی سال گذشته حتما در صورت ادامه رابطه از یک متخصص روانشناس و زوج درمانگر کمک گرفته می شد تا چالش های ارتباط مورد بررسی قرار می گرفت و فرایند بخشش آموزش داده میشد و بعدد به ادامه رابطه فکر میکردید بخشش به راحتی صورت نمی گیرد 
مورد دوم با ادامه دادن به این شکل شما در حق خودتان ظلم می کنید و این نا حقی در حق خودتان شما را به فردی مضطرب نگرانی و به مرور زمان افسرده تبدیل می کند که از شما یک مادر همیشه نگران برای فرزندتان می سازد 
مسئله اساسی طلاق نیست مسئله اساسی نحوه رفتار و تا چه اندازه آسیب هایی هست که هر دو طرف والدین در این شرایط رقم می زنند ادامه دادن همراه با بحث و جدال و مشاجره اصلا برای هر سه نفرتان مقید نخواهد بود ضمن اینکه یک جور طلاق عاطفی هم می باشد  بنابرین با همسرتان صحبت کنید از او بخواهید تا برای بهبود رابطه اقدام کنید در این صورت می توان به رابطه امیدوار بود

تجربه شما

اولین نفری باشید که نظر میدهید
login captcha