سلام مادرم احساس میکنم منو دوسم نداره به نظرتون مشکل از منه یا واقعا دوسم نداره اصلا بهم زنگ نمیزنه منم زنگ بزنم کسی جواب نمیده اگرم جواب بده زیاد حرف نمیزنه الان چهار روزه من زنگ نزدم اصلا بهم زنگ نزده ببینه مردم یا زنده ام ولی به خواهرم هرروز زنگ میزنه و باهم حرف میزنن حتی وقتی من میرم خونه مامانم اینا زود به خواهرم زنگ میزنه که شماهم بیاین وقتی اونا نیان زنگ میزنه با وجودی که من اونجا پیشش نشستم ساعتها باخواهرم حرف میزنن یا میره بیرون بدون اینکه بگه توهم بیا خواهرم اینا هم وقتی هم میرن اونجا انتظار دارم همون کاری که وقتی من اونجام به اونا زنگ میزنه که بیاین به منم زنگ بزنه بگه بیاین ولی دریغ هرروز قلبم میشکنه بعضی وقتا باخودم میگم حتما من بچه ی سرراهی هستم یا میگم شاید فرزند وسطم به خاطر اون هیچکس منو نمیبینه خواهرم ازمن سه سال بزرگتره برادرمم ۱ونیم سال کوچیکه برادرو خواهرم باهم صمیمی هستن خودم یه دختر دارم جونمم براش میدم خیلی سعی میکنم صمیمی باشیم حتی اگه فرزند دوم هم اومد هیچ فرقی بینشون نزارم و هرروزم بهش میگم که چقدر دوست دارم ولی واقعا مادرمو درک نمیکنم سر این موضوع خیلی ناراحتم به نظرتون چیکار کنم؟ توروخدا جوابمو بدین
حتما با مادرتون خیلی راحت و آرام در میان بگذارید و علت رو جویا شوید.من از روابط شما و مادرتون و گذشته بی اطلاع هستم.اکثر اوقات در خوانواده ها شاهد تبعیض بین فرزندان هستیم .علت را جویا شوید قطعا مادرتون دلایلی برای خودشون خواهند داشت
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید