2794

اعتماد به نفس نداشتن من

نام ارسال کننده محرمانه می باشد 113 بازدید

سلام من تو بچگی این حس رو داشتم که برای والدینم به خصوص مادرم ارزش ندارم چون مادرم درکل احساساتش و بروز نمیده و رابطم با پدرم وقتی بزرگ میشدم کمرنگ تر میشد. آدمای خوب و با فرهنگی هستن ولی پیش می اومد شاهد دعواشون باشم و حس ناامنی داشتم در مدرسه یادمه میز اول نشستم دختری که میز دوم بود به کناریش گفت خوب شد تو اومدی عقب و اون نیومد! در راهنمایی هم سال اول و دوم به مشکل خوردم و این حس و داشتم که گروه دوستی امنی ندارم و راحت کنار گذاشته میشم سالهای بعد بهتر بود برادرم که بهم نزدیک بود ازدواج کرد و تقریبا یا بهتر بگم کاملا من و کنار گذاشت مدت زیادی طول کشید تا به نبودش عادت کنم و همیشه فکر میکردم مادرم برادرم و بیشتر دوست داره درکل اعتماد به نفس کمی دارم زود عصبانی میشم و باعث ناراحتی همسر و بچه هام میشم احساس عدم پذیرش دارم و از روابطم راضی نیستم و همیشه تو فکرم دوست بهتری دارم (دوستام خیلی کمن) همسرم خیلی مرد خوبیه همیشه ازم تعریف میکنه و هوامو داره ولی حس تنهایی میکنم انگار هنوز تو حال و هوای بچگیم دلم چند تا دوست خوب میخواد که منو با یه دوست دیگه عوض نکنن 

اطلاعات تکمیلی

سن ۳۰ جنسیت زن شغل فرهنگی وضعیت تاهل متاهل
پاسخ مشاور

مشاور خانواده

سلام خانم عزیز
از توصیفاتی که هر چند غمگین بود، اما به زیبایی انجام داده بودید بر می آید که احساس ناخوشایندی که همیشه داشته اید، احتمالاً باعث چند چیز از سوی شما در روابط مختلف می شود:
این که در روابط منفعلانه ظاهر می شوید یعنی صبر می کنید که دیگری رابطه را شروع کند، یا تصمیم بگیرد یا سمت شما بیاید و... و این باعث می شود خیلی وقت ها چیزی که دلتان می خواهد اتفاق نیفتد.
دوم این که احتمالاً بعد از این که رابطه برقرار شد، مخصوصاً رابطه ای که کمتر صمیمی است، زیادی سعی می کنید دیگری را راضی نگه دارید و این با خودجوش بودن و راحت بودن مغایرت دارد و باعث می شود کیفیت رابطه پایین بیاید.
سوم این که در تمام مدت مترصد این می مانید که رابطه کی دچار ایراد می شود و این شما را مستعد زیادی حساس شدن یا سوءتفاهم پیدا کردن می کند و از این جا به بعد احتمالاً شما دلخور می شوید و ممکن است رابطه را قطع کنید.
کار کردن خودتان به تنهایی بر روی این سه مورد یعنی فعالانه رابطه را شروع کردن و پیش بردن، زیادی راضی کننده نبودن و خواست خودتان را هم نشان دادن و نیز دقت کردن به دلایل دیگری غیر از آن چه که به نظرتان آمده راجع به رفتار دیگران به عبارتی از دید آن ها نگاه کردن به شما کمک بزرگی می کند. اگر تنهایی نمی خواهید یا فکر می کنید نمی توانید از یک روانشناس خوب کمک بگیرید که نارضایتی شما زیادتر نشود و به زندگی خانوادگی تان هم زیادی کشیده نشود.

تجربه شما

اولین نفری باشید که نظر میدهید
login captcha