منتول عمدتا برای کاهش علایم برونشیت، سینوزیت و وضعیت های مشابه به کار می رود. در این موارد می توان آن را همراه بنزوئین جهت استنشاق به کار برد و یا همراه با روغن اوکالیپتوس، به شکل پماد بر روی قفسه سینه یا پرده های بینی بمالید، زمانی که به طور موضعی بر روی پوست استفاده می شود عروق خونی را گشاد کند و موجب احساس سرما و به دنبال آن اثر بی دردی می شود. منتول برای تسکین خارش و کهیر به صورت کرم، لوسیون یا کرم 1-25% درصد به کار می رود. به علت دارا بودن آثار بی دردی موضعی و ایجاد حس سرما در درمان گزش حشرات، خارش، سوختگی های خفیف، آفتاب سوختگی، آفت، تب خال و دندان درد استفاده می شود.
موارد منع مصرف و احتیاط
مصرف پماد و قطره منتول در بینی نوزادان خطرناک است و ممکن است باعث کلاپسی فوری شود. منتول در صورت اختلاط با کامفور، کلرال هیدرات، رزور سینول و تیمول، ماده ای نرم یا مایع ایجاد می کند و با مواد اکسید کننده ناسازگار است.
عوارض جانبی
تداخل دارویی
منتول ممکن است تحریک و واکنش های حساسیتی از قبیل بثورات اریتماتوس جلدی، سردرد، برادی کاردی، لرزش عضلات، آتاکسی و سوزش دل ایجاد کند.