هپاتیت ارمغان تاتو در مراکز غیربهداشتی

نی نی سایت به نقل از مهر: حسن طاهری رئیس هیئت مدیره انجمن متخصصین بیماری های دستگاه گوارش و کبد استان مازندران، ضمن هشدار درباره انجام خالکوبی و تاتوی غیر بهداشتی این مسئله را از جمله عوامل انتقال هپاتیت ویروسی دانست. طاهری گفت:« هفته سلامت گوارش تا ٢١ اردیبهشت برگزار می شود و موضوع آن بیماری هپاتیت ویروسی B و C است. این بیماری ها و به خصوص هپاتیت B در کشور ما شیوع نسبتا بالایی دارد و بار اقتصادی و سلامت قابل توجهی بر سیستم بهداشتی کشور تحمیل می کند. در کشور ما بیماری هپاتیت B از اهمیت و شیوع بیشتری برخوردار بوده و بافت عمده درگیر در هر دو بیماری، کبد است.» طاهری، شیوه اصلی انتقال هپاتیت B رااز طریق خون و ترشحات آلوده انسانی دانست و گفت:« تا مدتی قبل حدود ٣ در صد از جمعیت کشور ناقل مزمن هپاتیت نوع B بودند ولی خوشبختانه با انجام واکسیناسیون گسترده در نوزادان و جمعیت در معرض خطر که از سال ١٣٧٣ به طور جدی آغاز شد، در حال حاضر به کمتر از ٢ در صد رسیده است و مهم ترین شیوه انتقال بیماری که در گذشته از طریق مادر به نوزاد در حین تولد بود اکنون مطرح نبوده و تعداد ناقلین مزمن ویروس هپاتیت B در افراد کمتر از ٢٠ سال کاهش بسیار چشمگیر داشته است، گر چه در استان هایی نظیر گلستان و سیستان و بلوچستان این عدد هنوز بالاتر از میانگین کشوری است.»
طاهری درباره عوامل انتقال بیماری هپاتیت C، گفت:« استفاده از سوزن مشترک در میان معتادان تزریقی، در یافت کنندگان خون و فرآورده های خونی پیش از سال ١٣٧٥ ( چرا که امکان غربالگری خون و فرآورده های آن به طور جدی پس از این سال در مورد هپاتیت C ممکن شد)، و نیز انجام تاتو و خالکوبی های غیر بهداشتی را می توان نام برد.» دکتر طاهری فوق تخصص بیماری های دستگاه گوارش و کبد در ادامه گفت:« شبکه هپاتیت کشور ریشه کنی کامل بیماری هپاتیت C تا قبل از سال ١٤١٠ را از جمله اهداف اصلی خود قرار داده است. اغلب مبتلایان به این دو بیماری در کشور ما در سن بین ٢٠ تا ٤٠ سال قرار دارند و خوشبختانه در درمان این بیماری ها و به خصوص هپاتیت مزمن C پیشرفت های بسیار چشمگیری انجام شده به نحوی که در حال حاضر در اکثریت قریب به اتفاق مبتلایان به هپاتیت مزمن C با هزینه ای در حدود ٥٠٠ هزار تومان طی یک درمان خوراکی ١٢ هفته ای ریشه کنی کامل ویروس هپاتیت C اتفاق می افتد، حال آنکه تا چند سال پیش برای چنین درمانی بیش از ٢٠٠ هزار دلار نیاز بود.»