از چه زمانی می توان صدای قلب جنین را شنید؟

از چه زمانی می‌توان صدای قلب جنین را شنید؟ در این مقاله به زمان‌های مختلفی که می‌توانید صدای قلب جنین را شنید و اطلاعات مرتبط با این موضوع پرداخته شده است. اگر به دنبال پاسخی برای این سوال هستید، این مقاله را بخوانید.

شنیدن ضربان قلب در سونوگرافی

ضربان قلب جنین یک نشانه اطمینان بخش از بارداری سالم است و با گوش غیر مسلح قابل شنیدن نیست، فناوری سونوگرافی امکان تجسم و شنیدن ضربان قلب جنین را فراهم کرده است.

صدای ضربان قلب جنین معمولاً با سونوگرافی ترانس واژینال در اوایل هفته 5 تا 6 بارداری قابل تشخیص است. در این مرحله، جنین بسیار کوچک است، اما ضربان قلب را می توان در ناحیه ای که قلب در حال رشد است مشاهده کرد.

هر آنچه از سونوگرافی واژینال یا داخلی که باید بدانید!

با استفاده از سونوگرافی از طریق شکم، که به جای داخل واژن روی شکم انجام می شود، ضربان قلب جنین ممکن است تا کمی دیرتر، معمولاً در حدود هفته 7 تا 8 بارداری، قابل تشخیص نباشد. این تفاوت به این دلیل است که سونوگرافی از طریق شکم باید قبل از رسیدن به جنین در حال رشد به بافت بیشتری نفوذ کند، که می تواند تشخیص ضربان قلب در مراحل اولیه بارداری را دشوارتر کند.

برای شنیدن صدای قلب جنین و اطمینان خاطر پیدا کردن از سلامت جنین توصیه می شود اولین سونوگرافی بارداری را در حضور پزشک متخص و متبحر انجام دهید. برای سهولت می توانید نوبت سونوگرافی خود را از ایران نوبت دریافت کنید.

در ادامه، بررسی خواهیم کرد که چه زمانی و چگونه ضربان قلب جنین در طول سونوگرافی شنیده می شود.

در حدود هفته ششم بارداری، ضربان قلب جنین ممکن است در صفحه سونوگرافی به صورت یک حرکت لرزان کوچک قابل مشاهده باشد که اغلب به عنوان "قطب جنین" یا "فعالیت قلبی جنینی" نامیده می شود.

قطب جنین اصطلاحی است که در اوایل بارداری برای توصیف یکی از اولین علائم قابل مشاهده رشد جنین در کیسه حاملگی، همانطور که از طریق سونوگرافی مشاهده می شود، استفاده می شود. معمولاً بین هفته های 5 و نیم تا 6 و نیم بارداری قابل مشاهده است و ضخیم شدن در حاشیه کیسه زرده جنین است. ظاهر قطب جنین نقطه عطفی در اوایل بارداری در نظر گرفته می شود زیرا این اولین تجسم خود جنین است و وجود آن می تواند حاملگی داخل رحمی را تایید کند.

طول قطب جنین برای تخمین دقیق سن حاملگی استفاده می شود. همانطور که جنین رشد می کند، قطب جنین به شکل انسانی قابل تشخیص در می آید و ضربان قلب معمولاً زمانی که قطب جنین به اندازه معینی می رسد (معمولاً حدود 5 میلی متر) که معمولاً در هفته ششم بارداری رخ می دهد، تشخیص داده می شود. تشخیص ضربان قلب و اندازه گیری قطب جنین از شاخص های مهم سلامت و زنده بودن بارداری است.

با پیشرفت بارداری، ضربان قلب جنین قوی تر و مشخص تر می شود و به پزشکان اجازه می دهد تا به ضربان ریتمیک قلب جنین گوش دهند و ضربان و ریتم آن را ارزیابی کنند.

ضربان قلب نرمال جنین

ضربان قلب طبیعی جنین (FHR) در طول بارداری با رشد جنین متفاوت است و یک شاخص مهم برای زنده ماندن و سلامت کلی جنین است. در مراحل اولیه بارداری، ضربان قلب سریع‌تر می‌شود و سپس با رشد جنین کمی کاهش می‌یابد. در اینجا یک دستورالعمل کلی برای FHR طبیعی در مراحل مختلف بارداری که توسط سونوگرافی اندازه گیری می شود آورده شده است:

- اوایل بارداری (هفته های 5-6 بارداری): ضربان قلب جنین تقریباً 90-110 ضربه در دقیقه (bpm) است.

- در هفته 6-7 بارداری: ضربان قلب افزایش می یابد و به طور معمول حدود 110-160 ضربه در دقیقه است.

- از 7 هفته تا حدود 40 هفته: محدوده طبیعی برای ضربان قلب جنین 110-160 ضربه در دقیقه با میانگین 140 ضربان در دقیقه در نظر گرفته می شود.

توجه به این نکته مهم است که ضربان قلب فردی می تواند متفاوت باشد. ضربان قلب جنین نیز می تواند تحت تاثیر عوامل مختلفی از جمله فعالیت جنین و سلامت جنین باشد. تغییرات جزئی می تواند طبیعی باشد، اما انحرافات قابل توجه از محدوده طبیعی ممکن است به ارزیابی بیشتر توسط پزشکان برای اطمینان از سلامت و رفاه جنین نیاز داشته باشد.

تشکیل نشدن قلب و نداشتن ضربان قلب جنین

مواردی وجود دارد که تشکیل قلب و ضربان قلب جنین تشخیص داده نمی شود، که می تواند برای والدین یک تجربه ناراحت کننده و گیج کننده باشد.

اگر پزشکان در هفته های اول بارداری ضربان قلب جنین را با سونوگرافی نشنوند، ممکن است چندین مرحله برای درک بهتر وضعیت انجام شود:

1. ارزیابی مجدد سن بارداری: شایع ترین دلیل عدم تشخیص ضربان قلب جنین در اوایل بارداری، تاریخ گذاری نادرست بارداری است. سن حاملگی ممکن است کمتر از آنچه در ابتدا تصور می شد باشد، به این معنی که ممکن است برای تشخیص ضربان قلب خیلی زود باشد. در چنین مواردی، پزشک ممکن است تکرار سونوگرافی را توصیه کند.

2. سونوگرافی اضافی: ممکن است سونوگرافی ترانس واژینال بعدی توصیه شود. سونوگرافی ترانس واژینال می تواند تصویر واضح تری در اوایل بارداری ارائه دهد و ممکن است بتواند ضربان قلب را که در سونوگرافی ترانس شکمی مشخص نیست، تشخیص دهد.

3. بررسی سطوح HCG: HCG هورمونی است که در دوران بارداری تولید می شود. پزشکان ممکن است آزمایش خون را برای اندازه گیری سطح HCG تجویز کنند. افزایش سطح HCG می تواند نشان دهنده پیشرفت طبیعی بارداری باشد. اندازه گیری های سریال می تواند اطلاعاتی در مورد سلامت و پیشرفت بارداری ارائه دهد.

4. ارزیابی علائم: پزشک همچنین علائمی را که فرد باردار ممکن است تجربه کند، مانند خونریزی واژینال یا گرفتگی، که می تواند به سلامت بارداری مرتبط باشد، در نظر می گیرد.

5. ارزیابی بیشتر: اگر هنوز ضربان قلب در سونوگرافی بعدی تشخیص داده نشده باشد و سن حاملگی باید برای تشخیص کافی باشد، می تواند نشان دهنده سقط جنین حالتی که بارداری به طور طبیعی رشد نمی کند.

در چنین شرایطی، پزشکان یافته‌ها و گزینه‌های پیشرو را مورد بحث قرار می‌دهد، که ممکن است شامل مدیریت طبیعی (انتظار برای خروج و سقط به صورت خود به خود)، دارو برای کمک به عبور بافت حاملگی یا یک روش جراحی باشد.

کلام آخر

در نتیجه، ضربان قلب جنین معمولاً در طول سونوگرافی در حدود هفته 6 بارداری با استفاده از پروب ترانس واژینال و بعداً با استفاده از دستگاه داپلر در حدود هفته 7 تا 10 بارداری شنیده می شود. این نقطه عطف نه تنها در مورد سلامت نوزاد اطمینان می دهد، بلکه باعث ایجاد ارتباط عمیق بین والدین و فرزند متولد نشده آنها می شود. توانایی شنیدن ضربان قلب جنین گواهی بر پیشرفت های باورنکردنی در مراقبت های دوران بارداری و فناوری است که به والدین آینده اجازه می دهد تا شاهد معجزه زندگی به شکلی عمیق و ملموس باشند.